gΒρισκόμαστε ήδη στο τελευταίο 10ήμερο του Οκτωβρίου παρόλα αυτά δεν έχει γίνει η αξιολόγηση των αιτήσεων εισδοχών στην εστιά. Το πιο ανησυχητικό βέβαια είναι ότι τόσο το ΕΚΠΑ όσο και ο ΕΙΝ δεν έχουν ορίσει ακόμα τους αντιπροσώπους τους στην εφορεία και η ημερομηνία αξιολόγησης των αιτήσεων παραμένει μετέωρη παρόλες τις προσπάθειες του ΣΟΦΕΠΑ. Αυτό που τους διαφεύγει όμως είναι πως οι αιτούντες προέρχονται απο τα κατώτερα οικονομικά στρώματα και δεν έχουν την πολυτέλεια ούτε του χρόνου,αφού τα μαθήματα έχουν ξεκινήσει εδώ και ένα μήνα, ούτε την πολυτέλεια του χρήματος ώστε να νοικιάσουν σε κάποιο ξενοδοχείο. Όλα αυτά υπόκεινται στο πολιτικό παιχνίδι μεταξύ ΕΚΠΑ και ΕΙΝ ως προς το ποιος θα εκμεταλεύτει οικονομικά τις εστίες. Μοιράζουν μια πίτα που δεν τους ανήκει, καθώς οι εστίες
φτιάχτηκαν με χρήματα των φορολογούμενων, και προσπαθούν να ιδιοτικοποιήσουν το χώρο της φοιτητικής στέγασης επιβάλοντας οικονομικά και ακαδημαικά κριτήρια (ενοίκια, εγγυήσεις, αναλυτικές βαθμολογίες) εγκαθιστώντας ιδιωτικά συνεργία επινοικιαζόμενου προσωπικού σε όλες τις λειτουργίες της εστίας (εστιατόριο, καθαριότητα, φύλαξη). Μέσα στο καλοκαίρι έγιναν προσπάθεις από το Υπουργείο Παιδείας του ΠΑΣΟΚ καταρχήν για ιδιωτικοποίηση του ΕΙΝ που φέρει την ευθύνη της λειτουργίας των εστιών. Μετά την αποτυχία αυτού έγινε προσπάθεια δημιουργίας ενιαίου φορέα διαχείρησης των εστιών ο οποίος θα είναι ιδιωτικός. Το Υπουργείο Παιδείας, το ΕΚΠΑ, αλλά και το ΕΙΝ δεν αντιλαμβάνονται σαν υποχρέωση τους τη δωρέαν στέγαση των φοιτήτων που προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα, τα παιδιά δηλαδή της εργατικής τάξης. Αυτό φαίνεται και στον κανόνα εισδόχης, η μελέτη του οποίου αποδεικνύει κατά πόσο αντδραστικός και κοινωνικά άδικος είναι. Τα κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια που υποτίθεται ότι διασφαλίζει, προστατεύοντας τα κατώτερα οικονομικά λαϊκά στρώματα της κοινωνίας, καταστρατηγούνται στην πράξη διαιωνίζοντας τις ταξικές αδικίες ακόμη και στον χώρο της φοιτητικής μέριμνας. Καταρχήν ο κανονισμός αντιλαμβάνεται σαν εισόδημα μόνο το καθαρό φορολογητέο εισόδημα και όχι τα αυτοτελή ποσά. Αυτό σημαίνει ότι εισοδήματα που έχουν προέλθει από μερίσματα μετοχών και κέρδη εταιρειών της αλλοδαπής (off-shore εταιρείες), που σύμφωνα με το φορολογικό σύστημα που έχουν καθιερώσει οι αστικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν φορολογούνται, δεν θα πρέπει να υπολογίζονται. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα διαφόρων ειδών επιδόματα που παρέχει το κράτος σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και παρακρατεί κατευθείαν τον φόρο εντάσσοντάς τα στα αυτοτελή ποσά, μη υπολογίζοντάς τα, και αυτά, στο φορολογητέο εισόδημα. Επιπλέον το ΕΙΝ για να στηρήξει τη θέση του επέδειξε παραποιημένο έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών, εμμένοντας στην υλοποίηση του κανονισμού του. Αν δούμε πιο αναλυτικά τη διαδικασία διαμόρφωσής του κατά κεφαλήν εισοδήματος θα διαπιστώσουμε ένα σωρό παράλογα πράγματα. Είναι ένας κανονισμός κατάφωρα άδικος και που πριμοδοτεί συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού. Πιο συγκεκριμένα οι μεγαλύτερες προβληματικές εντοπίζονται στον ποσοστά. Δεν είναι δυνατόν να βάζεις σε ξεχωριστή λίστα τους πρωτοετείς φοιτητές από αυτή των παλαιών ετών με ποσοστά εισδοχής 78% και 12% αντίστοιχα και η μόνη αιτιολογία αυτού να είναι ότι ο παλαιών ετών έχει μάθει τα κατατόπια της πόλης και ξέρει που θα βρει φτηνό καφέ και φαΐ (και όμως είναι επίσημη θέση του ΕΙΝ…). Θεωρούμε ότι οι ανάγκες μας δεν μεταβάλλονται με το έτος σπουδών μας και τις ίδιες ανάγκες σίτισης και στέγασης που έχει ένας πρωτοετής τις έχει και ένας τριτοετής και τις ίδιες δυσκολίες αντιμετωπίζει. Με την ίδια ακριβώς λογική δεν μπορείς να διαχωρίζεις τις ανάγκες αυτές ανάλογα με το εκπαιδευτικό ίδρυμα που ανήκει ο κάθε φοιτητής και να αποκλείεις την είσοδο σε κάποιους από ένα κτίριο το οποίο έχει φτιαχτεί με χρήματα όλων των φορολογούμενων και δεν ανήκει σε κανένα πανεπιστήμιο. Επίσης μια ευαίσθητη κοινωνική ομάδα όπως αυτή των οικογενειών των ανύπαντρων μητέρων, την εντάσσει σε ξεχωριστή λίστα με ποσοστό εισδοχής 1%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στην περίπτωση που κατατεθ
φτιάχτηκαν με χρήματα των φορολογούμενων, και προσπαθούν να ιδιοτικοποιήσουν το χώρο της φοιτητικής στέγασης επιβάλοντας οικονομικά και ακαδημαικά κριτήρια (ενοίκια, εγγυήσεις, αναλυτικές βαθμολογίες) εγκαθιστώντας ιδιωτικά συνεργία επινοικιαζόμενου προσωπικού σε όλες τις λειτουργίες της εστίας (εστιατόριο, καθαριότητα, φύλαξη). Μέσα στο καλοκαίρι έγιναν προσπάθεις από το Υπουργείο Παιδείας του ΠΑΣΟΚ καταρχήν για ιδιωτικοποίηση του ΕΙΝ που φέρει την ευθύνη της λειτουργίας των εστιών. Μετά την αποτυχία αυτού έγινε προσπάθεια δημιουργίας ενιαίου φορέα διαχείρησης των εστιών ο οποίος θα είναι ιδιωτικός. Το Υπουργείο Παιδείας, το ΕΚΠΑ, αλλά και το ΕΙΝ δεν αντιλαμβάνονται σαν υποχρέωση τους τη δωρέαν στέγαση των φοιτήτων που προέρχονται από τα κατώτερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα, τα παιδιά δηλαδή της εργατικής τάξης. Αυτό φαίνεται και στον κανόνα εισδόχης, η μελέτη του οποίου αποδεικνύει κατά πόσο αντδραστικός και κοινωνικά άδικος είναι. Τα κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια που υποτίθεται ότι διασφαλίζει, προστατεύοντας τα κατώτερα οικονομικά λαϊκά στρώματα της κοινωνίας, καταστρατηγούνται στην πράξη διαιωνίζοντας τις ταξικές αδικίες ακόμη και στον χώρο της φοιτητικής μέριμνας. Καταρχήν ο κανονισμός αντιλαμβάνεται σαν εισόδημα μόνο το καθαρό φορολογητέο εισόδημα και όχι τα αυτοτελή ποσά. Αυτό σημαίνει ότι εισοδήματα που έχουν προέλθει από μερίσματα μετοχών και κέρδη εταιρειών της αλλοδαπής (off-shore εταιρείες), που σύμφωνα με το φορολογικό σύστημα που έχουν καθιερώσει οι αστικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν φορολογούνται, δεν θα πρέπει να υπολογίζονται. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα διαφόρων ειδών επιδόματα που παρέχει το κράτος σε διάφορες κοινωνικές ομάδες και παρακρατεί κατευθείαν τον φόρο εντάσσοντάς τα στα αυτοτελή ποσά, μη υπολογίζοντάς τα, και αυτά, στο φορολογητέο εισόδημα. Επιπλέον το ΕΙΝ για να στηρήξει τη θέση του επέδειξε παραποιημένο έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών, εμμένοντας στην υλοποίηση του κανονισμού του. Αν δούμε πιο αναλυτικά τη διαδικασία διαμόρφωσής του κατά κεφαλήν εισοδήματος θα διαπιστώσουμε ένα σωρό παράλογα πράγματα. Είναι ένας κανονισμός κατάφωρα άδικος και που πριμοδοτεί συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες του πληθυσμού. Πιο συγκεκριμένα οι μεγαλύτερες προβληματικές εντοπίζονται στον ποσοστά. Δεν είναι δυνατόν να βάζεις σε ξεχωριστή λίστα τους πρωτοετείς φοιτητές από αυτή των παλαιών ετών με ποσοστά εισδοχής 78% και 12% αντίστοιχα και η μόνη αιτιολογία αυτού να είναι ότι ο παλαιών ετών έχει μάθει τα κατατόπια της πόλης και ξέρει που θα βρει φτηνό καφέ και φαΐ (και όμως είναι επίσημη θέση του ΕΙΝ…). Θεωρούμε ότι οι ανάγκες μας δεν μεταβάλλονται με το έτος σπουδών μας και τις ίδιες ανάγκες σίτισης και στέγασης που έχει ένας πρωτοετής τις έχει και ένας τριτοετής και τις ίδιες δυσκολίες αντιμετωπίζει. Με την ίδια ακριβώς λογική δεν μπορείς να διαχωρίζεις τις ανάγκες αυτές ανάλογα με το εκπαιδευτικό ίδρυμα που ανήκει ο κάθε φοιτητής και να αποκλείεις την είσοδο σε κάποιους από ένα κτίριο το οποίο έχει φτιαχτεί με χρήματα όλων των φορολογούμενων και δεν ανήκει σε κανένα πανεπιστήμιο. Επίσης μια ευαίσθητη κοινωνική ομάδα όπως αυτή των οικογενειών των ανύπαντρων μητέρων, την εντάσσει σε ξεχωριστή λίστα με ποσοστό εισδοχής 1%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι στην περίπτωση που κατατεθ
ούν πάνω από μια αιτήσεις θα πρέπει να αποκλειστούν παρότι μπορεί να έχουν χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα απ’ ότι αυτοί που μπαίνουν με βάση την λίστα των πρωτοετών.
Μια από τις βασικότερες πάντως ενστάσεις μας είναι αυτή των εκπτώσεων στο οικογενειακό εισόδημα κατά τον υπολογισμό του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Σύμφωνα με τον κανονισμό του ΕΙΝ τα εισοδήματα που προέρχονται από μισθωτές υπηρεσίες δικαιούνται 75% έκπτωση ενώ όλα τα άλλα εισοδήματα δεν δικαιούνται καμία έκπτωση. Πρακτικά αυτό σημαίνει κατάργηση των οικονομικών κριτηρίων υπέρ μιας συγκεκριμένης ομάδας της κοινωνίας και η αιτιολόγηση του ΕΙΝ είναι και εδώ αποστομωτική. Οι μισθωτοί δικαιούνται αυτήν την έκπτωση διότι δεν μπορεί να έχουν δηλώσει ψευδές εισόδημα. Με την θέση αυτή λοιπόν του ΕΙΝ, του ΕΚΠΑ και εμμέσως του Υπουργείο Παιδείας, όποιος δεν είναι μισθωτός (δηλαδή γεωργοί, αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες (πχ οικοδόμοι) κτλ) είναι αυτόματα και φοροδιαφυγάς και για αυτό δεν δέχεται καμία έκπτωση.
Τα κοινωνικά κριτήρια του ΕΙΝ στην ουσία περιορίζονται στην βοήθεια απέναντι στους πολυτέκνους οι οποίοι είναι και οι πιο ευνοημένοι. Μια πολύτεκνη οικογένεια δέχεται έκπτωση 50% και ταυτόχρονα μπαίνει κατά προτεραιότητα έναντι όλων των άλλων ομάδων εκτός των απόρων, παρόλο που υπολογίζεται το κατά κεφαλήν εισόδημα και έτσι και αλλιώς η διαίρεση γίνεται με μεγαλύτερο αριθμό μελών οικογένειας. Σίγουρα μια πολύτεκνη οικογένεια θα πρέπει να δέχεται την όσο δυνατόν μεγαλύτερη βοήθεια από το ελληνικό κράτος και σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζουμε το αντίθετο. Από την άλλη όμως θεωρούμε μεγάλη αδικία να προηγούνται άτομα με εισόδημα που αγγίζει και τα 50.000€ όντας πολύτεκνοι, από άτομα ολιγομελών οικογενειών με οικογενειακό εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 6.000€, συχνό φαινόμενο στις λίστες των παλαιών ετών.
Ο κανονισμός επιπλέον προβλέπει ότι 5,5% των κενών θέσεων θα τις διαχειρίζεται το ΕΙΝ για να βάλει αλλοδαπούς υπότροφους (από τους οποίους απαιτεί την καταβολή μέρους της υποτροφίας ως ενοίκιο) και ερευνητές, αποκλείοντας παράλληλα τους Έλληνες διδακτορικούς φοιτητές. Το πιο παράλογο είναι ότι η εφορεία της εστίας δεν έχει δικαίωμα να ελέγξει τις αιτήσεις αυτών, αφού τους βάζει το ΕΙΝ κατά δική του επιλογή η οποία συνήθως επηρεάζεται από το ύψος της υποτροφίας και τις «διασυνδέσεις» του υποψηφίου. Επίσης βάση της σύμβασης που έχει υπογραφεί μεταξύ ΕΚΠΑ και ΕΙΝ ο 6ος όροφος της Α ΦΕΠΑ (35 δωμάτια) διατίθεται από το πανεπιστήμιο για φιλοξενίες (και αυτές με το ανάλογο ενοίκιο) σε καθηγητές και ερευνητές ενώ οι φοιτητές που έχουν πραγματικά ανάγκη αυτές τις θέσεις, τις στερούνται. Απέναντι σε όλα αυτά το ΕΙΝ προτάσσει την αλλαγή του κανονισμού και την αντικατάσταση με ένα σύστημα μοριοδότησης, το οποίο όμως εμπεριέχει τις ίδιες κοινωνικές αδικίες μόνο που πλέον διακατέχεται από εθνικιστικές τάσεις δίνοντας επιπλέον μόρια σε οικογένειες που έχουν παιδιά σε στρατιωτικές σχολές αλλά και βάζοντας ακαδημαϊκά κριτήρια αξιολόγησης με την εισαγωγή μορίων για τους αριστούχους φοιτητές.
Όσο υπάρχει αυτός ο κανονισμός σε ισχύ ή οποιοδήποτε άλλο διαχειριστικό μοντέλο με παρόμοια ή χειρότερα χαρακτηριστικά, δεν μπορεί να επιτευχθεί κοινωνική δικαιοσύνη στον χώρο της φοιτητικής μέριμνας. Θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι τόσο το ΕΙΝ όσο και το πανεπιστήμιο ακολουθούν μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική η οποία βασίζεται στα νομοσχέδια (αξιολόγησης, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, ν.Πλαίσιο, ΚΕΣ) που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ, όπως αυτές εκφράστηκαν μέσα από τα συνέδρια της Μπολόνια , της Πράγας και του Βερολίνου.
Όλα αυτά τα έχουμε αντιμετωπίσει και παλιότερα, τόσο σε άλλες εστίες όσο και στην δική μας, με τις προσπάθειες επιβολής ενοικίων και εγγυήσεων, προσκόμιση αναλυτικών βαθμολογιών, την απαίτηση να κάνουμε κάθε χρόνο νέες αιτήσεις για επανεισδοχή στην εστία, την προσπάθεια διάλυσης των πολιτιστικών ομάδων και διάσπασης του συλλόγου κ।α। Σε όλα αυτά απαντήσαμε με συλλογικούς, μαζικούς αγώνες όπου διασφαλίσαμε τα δικαιώματα μας μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των γενικών μας συνελεύσεων, το ανώτατο όργανο του συλλόγου μας.
Δεν θα σταματήσουμε λεπτό να διεκδικούμε δημοσια και δωρεάν σίτιση-στέγαση για όλους τους φοιτητές χωρίς διακρίσεις εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, την άμεση ανέγερση νέων εστιών, τη συντήρηση και αναβάθμηση των ήδη υπαρχουσών. Απαιτούμε οι εισδοχές να γίνονται με πραγματικά κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια -και όχι με φαντασιακές και ανταποδοτικές λογικές- και με ενιάιες λίστες εισδοχής φοιτητών, πρωτοετών και παλαιών ετών, Ελλήνων και αλλοδαπών, υοτρόφων και μη, όπου η υποτροφεία θα προσμετράται στα οικονομικά κριτήρια. Δεν αποδεχόμαστε σε καμία περίπτωση παρακράτηση δωματίων και χώρων από το ΕΙΝ και το ΕΚΠΑ που έχουν μόνο σκοπό το κέρδος, και αγωνιζόμαστε για την απαραχώρηση όλων των κοινόχρηστων χώρων στους οικοτρόφους, για τη δημιουργία αναγνωστηρίου, βιβλιοθήκης και τη στέγαση των πολιτιστικών τμημάτων. Απαιτούμε επαρκή στελέχωση των εστιών με δημόσιο και επαρκές προσωπικό και όχι με επινοικιαζόμενο ή με ξεπούλημα στους ιδιωτες. Και όλα αυτά μπορούν να επιτευχθούν με τη δημιουργία ενός δημόσιου και ενιαίου φορέα διαχείρησης της φοιτητικής μέριμνας, με αυτονομο κονδύλι κατευθείαν από τον κρατικό προυπολογισμό (ούτε ΕΙΝ ούτε σχολές).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου