Ξέρουμε τί μας ετοιμάζουν ...τώρα ξέρουν τί τους περιμένει....

Την Τετάρτη 26/3, οι οικότροφοι-φοιτητές από τους συλλόγους της ΦΕΠΑ, της ΦΕΕΜΠ και της ΝΕΦΕΕΜΠ, σύμφωνα με τις αποφάσεις τόσο των Γενικών Συνελεύσεων, όσο και των Διοικητικών Συμβουλίων τους και με την στήριξη των φοιτητών από τα ξενοδοχεία της Παντείου, τη ΦΕΑ και την εστία της ΣΕΛΕΤΕ, πραγματοποίησαν μια ιδιαίτερα μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία του ΕΙΝ(Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας).

Αυτή ήταν ένας κομβικός σταθμός και ταυτόχρονα μια δυναμική απάντηση στη χρόνια πολιτική τόσο του ΕΙΝ όσο και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, της Υποχρηματοδότησης-Υποβάθμισης-Ιδιωτικοποίησης της Φοιτητικής Μέριμνας με ειδικό επίκεντρο τις Φοιτητικές Εστίες σε όλη την Ελλάδα. Πρόσφατα στη ΝΕΦΕΕΜΠ έλαβε χώρα ένα απαράδεκτο περιστατικό, όπου ζητούνταν εκβιαστικά από αλλοδαπούς φοιτητές-οικότροφους η αναδρομική καταβολή χρηματικού ποσού έως και 3000€ με αντίποινο στο ενδεχόμενο της μη πραγμάτωσης του, το μπλοκάρισμα των πτυχίων τους από το ΕΜΠ. Αυτό δεν αποτελεί τίποτα άλλο από την ενεργοποίηση μιας αντιδραστικής τροποποίησης του ‘‘εσωτερικού κανονισμού’’ της συγκεκριμένης εστίας που έχει ψηφιστεί ήδη από το 2001. Μια κίνηση που εντάσσεται στη συνολικότερη προσπάθεια εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και στο χώρο της φοιτητικής μέριμνας, όπου και επιχειρείται αρχικά η σταδιακή αντικατάσταση των κοινωνικο-οικονομικών κριτηρίων από τα ανταποδοτικά-οικονομικά κριτήρια. Αυτό βέβαια αποτελεί μόνο ένα κομμάτι της χρόνιας προσπάθειας -τόσο από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και από τη ΝΔ- εκφυλισμού του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της φοιτητικής μέριμνας, μέσα από τη σταδιακή υποβάθμισή της, η οποία μεταφράζεται σε όρους πραγματικότητας με την ιδιωτικοποίηση ορισμένων τομέων της όπως για παράδειγμα φύλαξη-security, σίτιση-catering, καθαριότητα-ιδιωτικά συνεργεία. Από τον προηγούμενο Σεπτέμβρη μάλιστα, γίνεται λόγος από το ΕΙΝ για την πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ συμβασιούχων που θα καλύπτουν τις ανάγκες των εστιών πανελλαδικά και μόλις αυτήν την εβδομάδα έγιναν κάποιες προσλήψεις, ανεπαρκείς για το σύνολο των φοιτητικών εστιών. Ένα γεγονός που όχι μόνο αποδεικνύει την αδιαφορία και την πολιτική σκοπιμότητα του ΕΙΝ- ιδρυμάτων για την επαρκή στελέχωση των εστιών, αλλά και καταδεικνύει την πλήρη ευθυγράμμιση αυτών των φορέων με τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές της μη μονιμότητας, του εκφυλισμού του δημόσιου τομέα, της ελαστικής ανασφάλιστης εργασίας κ.α.. Αντιθέτως η απάντησή τους είναι το επερχόμενο κλείσιμο του εστιατορίου της ΦΕΕΜΠ για λόγους τάχα συντήρησης, η υποβαθμισμένη λειτουργία συντήρησης των εστιών και πολιτική επιλογή φίμωσης και καταστολής του φοιτητικού συνδικαλισμού σ’ αυτούς τους χώρους.

Στη συγκεκριμένη μάλιστα παράσταση διαμαρτυρίας στο ΕΙΝ, η διοίκηση όχι μόνο αρνήθηκε να απαντήσει στα πραγματικά και τόσο επείγοντα προβλήματα των φοιτητικών συλλόγων αλλά εμπόδισε και τη μαζική είσοδό τους, παρατάσσοντας 5 διμοιρίες των ΜΑΤ, με σκοπό τη φυσική καταστολή τόσο της διαδήλωσης όσο και των δίκαιων αιτημάτων μας. Αυτό αποτελεί ένα ξεκάθαρο δείγμα του προσώπου της ιδεολογίας και της πολιτικής τους όσο και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον κοινωνικό διάλογο, για τον οποίο πολύ λόγο έχουν κάνει μέχρι σήμερα στα διάφορα επίπεδα τόσο στο φοιτητικό, όσο και στο εργατικό-εργασιακό. Αυτός είναι ο κοινωνικός διάλογος που εξαντλείται στην πραξικοπηματική εφαρμογή μιας ακραιφνώς αντιδραστικής πολιτικής κατεύθυνσης και κορυφώνεται στην πρόσφατη αντί-ασφαλιστική αντιδραστική μεταρρύθμιση από την τωρινή κυβέρνηση που έρχεται να συνεχίσει παλαιότερα πανομοιότυπα εγχειρήματα των νόμων Σιούφα- Ρέππα, δείχνοντας και φανερώνοντας ξεκάθαρα για άλλη μια φορά τον ταξικό της χαρακτήρα. Και είναι η ίδια πολιτική που αντιλαμβάνεται τους κοινωνικούς αγώνες ως εμπόδιο και την κοινωνική εξαθλίωση ως τόπο για την περεταίρω ανάπτυξη της οικονομίας του κεφαλαίου, σχηματίζοντας έτσι τον κόλαφο της κοινωνικής πραγματικότητας που κυρήσσει τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές, που καταστέλλει κάθε προσπάθεια ανάκαμψης και ενδυνάμωσης του λαϊκού κινήματος και που απαξιώνει τους κοινωνικούς αγώνες.

Απέναντι σε αυτήν την προοπτική, ο μόνος δρόμος που διασφαλίζει την αξιοπρέπεια του μέλλοντος μας, είναι αυτός της ρήξης και της ανατροπής. Είναι το δυνάμωμα της φωνής μας για να συνεχίσουμε τον αγώνα που έχουμε ξεκινήσει τόσο εδώ, στη ΦΕΠΑ, όσο και στον κάθε φοιτητικό σύλλογο, στο κάθε σωματείο εργαζομένων και στο κάθε συνδικάτο, με ραντεβού τις μεγάλες μάχες του λαϊκού κινήματος που ήδη φαίνεται να ξαναβγαίνει στις επάλξεις απέναντι στην προσπάθεια εξόντωσης του ασφαλιστικού συστήματος και του δικαιώματός μας στη δουλειά.

Γιατί σ’ αυτόν τον αγώνα έχουμε θέση όλοι και έχουμε υποχρέωση να συμμετέχουμε όλοι. Και αυτός ο αγώνας δεν είναι άλλος από τον αγώνα της αξιοπρέπειας απέναντι στην κοινωνική αδικία και την κοινωνική εξαθλίωση.

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ!

Ο Φοιτητικός Σύλλογος της ΦΕΠΑ

Ο φοιτητικός σύλλογος της εστίας μας αποτελείται από όλουs τους οικοτρόφους και των τεσσάρων κτιρίων. Εμείς εδώ έχοουμε το προνόμιο να υπάρχουμε μέσα σ’ έναν χώρο πολυπολιτισμικό όπου η καθημερινότητα δεν είναι συνήθεια και η συνύπαρξη δεν είναι καταναγκασμός. Ζούμε στις φοιτητικές εστίες που απέδειξαν ότι μπορούν να γεννούν ακόμα πεισματικά, κόντρα στους καιρούς και τις συγκυρίες, μικρές συλλογικότητες, που διεκδικούν και κραυγάζουν ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και πως η φαντασία μπορεί ακόμα να δώσει απαντήσεις. Απέναντι σε αυτήν την εξαιρετικά θαρραλέα και δυναμική προσπάθεια, το πανεπιστήμιο και το Ε.Ι.Ν. θέλοντας να εμποδίσουν και να περιορίσουν κάθε τέτοιο εγχείρημα προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κάθε εστία είναι ξεχωριστός σύλλογος βάζοντας μικρά και φθηνά αναχώματα στις μεταξύ μας σχέσεις.

Αντίθετα εμείς πατώντας γερά στο έδαφος της πραγματικότητας και θεωρώντας ότι ρελιστής είναι αυτός που ζητά το αδύνατο, αποστρεφόμενοι τις εύκολες λύσεις, πιστεύουμε ότι τα προβλήματά μας είναι κοινά όσο κοινές είναι και οι ανάγκες μας. Φωνάζουμε ΟΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ, αναφερόμενοι στις συνελεύσεις εκείνες όπου τα προβλήματα και οι απόψεις μας θα παρατίθενται διαλλεκτικά μέσα από τις προτάσεις και τα πλαίσιά μας. Αρνούμαστε να κάνουμε τα χατίρι σε όλους αυτούς τους παροπλισμένους μηχανισμούς που ξεπηδούν εκβιαστικά από τα ντουλάπια της λήθης και που κόπτονται δήθεν για το κοινό καλό. Τόσα χρόνια η απάντηση στην αξιοπρέπειά μας, τις ελευθερίες και τα ακοστολόγητα όνειρά μας είναι κακοσυντηρημένες εστίες, γραφειοκρατικές διαδικασίες, προσπάθειες για επιβολή εγγυήσεων- ενοικίων και εσωτερικών κανονισμών, security και πολιτικά παζάρια με όλους τους δήθεν εκπροσώπους μας.

Καμία καταβολή εγγύησης

Με την εισδοχή μας στην εστία το Ε.Ι.Ν. μας καλεί να καταβάλλουμε ως εγγύηση για το δωμάτιο που θα πάρουμε το ποσό των 30€, και εγγυάται ότι θα μας επιστραφεί με την παράδοση του δωματίου μας.

Ως σύλλογος οικοτρόφων της ΦΕΠΑ έχουμε πάρει απόφαση ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΙΚΟΤΡΟΦΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ.

• Μέχρι τώρα το μεγαλύτερο ποσοστό των οικοτρόφων ΔΕΝ έχουμε καταβάλλει ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ ( και όσοι το έκαναν ήταν γιατί δεν είχαν ενημερωθεί). Παρ’ όλ’ αυτά ουδέποτε μας επιβλήθηκε οποιαδήποτε κύρωση. Δεν υπάρχει κανένας φόβος εκδίωξης μας από τα δωμάτιά μας σε περίπτωση μη καταβολής του ποσού αυτού, διότι δεν έχουν κανένα τέτοιο δικαίωμα.
• ΔΕΝ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ, ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΟΙΚΙΟ.
• ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΑΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Γιατί να πάω σε μια Γενική Συνέλευση;

• Γιατί μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις μπορώ να κάνω καλύτερη την καθημερινότητά μου.
• Γιατί είναι πολύ σημαντικό να αντισταθώ και να πολεμήσω κάθε ενέργεια που διακυβεύει το μέλλον μου και περιορίζει τα δικαιώματά μου.
• Γιατί το διάβασμα και η προσπάθεια που κάνω για τη σχολή μπορεί να έχει αντίκρισμα μόνο μέσα από συλλογικούς αγώνες οι οποίοι μόνο θετικά μπορούν να εξασφαλίσουν για την εργασιακή μου προοπτική.
• Για να διεκδικήσω προσωπικά και συλλογικά το μέλλον μου και να μην επαναπαύομαι στη συμμετοχή των άλλων.
• Γιατί πρέπει να καταπολεμήσω τον ατομικισμό και τον ωχαδελφισμό που με ανάγκασαν να υιοθετήσω, για να μπορέσω να επιβιώσω και να διακριθώ σε αυτό το ανταγωνιστικό σύστημα.
• Γιατί είναι σημαντικό να συμμετέχω σε μια διαδικασία μέσα από την οποία ενδυναμώνεται το φοιτητικό κίνημα και ακούγεται η φωνή μου.
• Γιατί τελικά η γενική συνέλυση είναι μια υποχρέωση-υποχρέωση απένατι στον εαυτό μου.

Γιατί λοιπόν να μην πάω;

Πολιτιστικές ομάδες

Μετά την επαναλειτουργία των εστιών και με πρωτοβουλία των οικοτρόφων δραστηριοποιούνται στη ΦΕΠΑ διάφορες πολιτιστικές ομάδες.

Η θεατρική ομάδα «Ρακοσυλλέκτες» φέτος θα λειτουργήσει για τέταρτη συνεχή χρονιά και θα στεγάζεται όπως και πέρσυ στα σκοτεινά και άδυτα υπόγεια της Α’ ΦΕΠΑ. Έχει ανεβάσει ήδη τις εξής παραστάσεις:

• Τσάι και Συμπάθεια, του Ρ. Άντερσον (2004)
• Οι φασουλήδες του Κατσιπόρα, του Φρ. Γκαρσία Λόρκα (2005)
• Εκκλησιάζουσες, του Αριστοφάνη (2007)
• Ζητείται Ψεύτης, του Δ. Ψαθά (2008)

Οι συναντήσεις της χορευτικής ομάδας πραγματοποιούνται στο ισόγειο του Δ’ κτιρίου. Ασχολείται με παραδοσιακό και λαϊκό πρόγραμμα και έχει δώσει μέχρι τώρα πέντε παραστάσεις.

Πέρσυ δημιουργήθηκε και η τρίτη πολιτιστική ομάδα, η χορωδία, οποια παρουσίασε τη «δουλειά» της στο τέλος της χρονιάς.

Γίνονται επίσης προσπάθειες να στηθούν η σκακιστική, η φωτογραφική και η κινηματογραφική ομάδα.

Το Ε.Ι.Ν. αρνείται να στηρίξει οικονιμικά τις παραπάνω ομάδες κι αυτό γιατί θέλει τα έξοδα τους να καλύπτονται από ένα ταμείο εφορείας το οποίο θα περιλαμβάνει τα «συμβολικά» ποσά που θα καταβάλλουν οι φοιτητές ως ενοίκιο. Επειδή όμως, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, ο σύλλογός μας αρνείται την καταβολή αυτού του συμβολικού ποσού θεωρώντας ότι καταργεί το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, το ταμείο αυτό δεν υπάρχει κι ως εκ τούτου ο προϋπολογισμός των τμημάτων είναι μηδενικός. Στα πλαίσια αυτής της λογικής της περικοπής εξόδων, το φεστιβάλ του Ε.Ι.Ν. για τα πολιτιστικά τμήματα όλων των εστιών της Ελλάδας, που είχε καθιερωθεί στο τέλος κάθε χρονιάς πέρσυ δεν πραγματοποιήθηκε.

Ενάντια λοιπόν σ’ αυτήν την πολιτική, οι ομάδες της ΦΕΠΑ διοργάνωσαν τον Ιούνιο του 2007 το δεύτερο πολιτιστικό φεστιβάλ τους (διάρκειας τριών ημερών), του οποίου τα έξοδα καλύφθηκαν απ’ τα κουπόνια ενίσχυσης. Η προσπάθεια τους αυτή καρποφόρησε, γεγονός που φαίνεται από τη μεγάλη ανταπόκριση που βρήκε στους οικοτρόφους της εστίας. Οι πολιτιστικές ομάδες της εστίας συνεχίζουν τη δράση τους παρ’ όλες τις ελλέιψεις που έχουν (π.χ. δάσκαλο χορού, χώροι, εξοπλισμός…) και επιμένουν να ζωντανεύουν και να κοινωνικοποιούν τους χώρους της εστίας πεισματικά, απέναντι σ’ ολους τους εκβιασμούς που δέχονται και στην αδιαφορία των υπευθύνων.

Λίγα λόγια για το φοιτητικό κίνημα

Πριν λίγους μήνες βρισκόταν σε εξέλιξη η μεγαλύτερη έξαρση του φοιτητικού κινήματος για τα τελευταία χρόνια. Το φοιτητικό κίνημα κατάφερε να δώσει μια μάχη διαρκείας και να γίνει έτσι ανοιχτή πληγή για την πολιτική της κυβέρνησης και των συμμάχων της και η αλήθεια είναι πως πέτυχε πολλές νίκες. Πρώτα κατόρθωσε να αποτρέψει την ψήφιση του νόμου πλαισίου τον Ιούνιο. Η πραξικοπηματική ψήφιση του που πραγματοποιήθηκε τελικά στις 8 Μάρτη την ώρα που έξω από τη βουλή οι φοιτητές χτυπιόντουσαν από τα ΜΑΤ δε δείχνει τη νίκη της κυβέρνησης αλλά μάλλον την αδυναμία της να αντιμετωπίσει το φοιτητικό κίνημα χρησιμοποιώντας το μόνο όπλο της, την καταστολή. Κατάφερε επίσης το φοιτητικό κίνημα να μπλοκάρει την αναθεώρηση του άρθρου 16 πιέζοντας το ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσει από τη διαδικασία με έναν τακτικό ελιγμό, παρά τη συμφωνία του στην ουσία των μεταρρυθμίσεων. Το φοιτητικό κίνημα όμως πέτυχε νίκες και στη συνείδηση του κόσμου. Μια ολόκληρη γενιά που οι εκάστοτε κυβερνήσεις προσπαθούσαν να την κρατήσουν σε αδράνεια κατάφερε να βρει διέξοδο, να προβληματιστεί, να αμφισβητήσει, να διεκδικήσει και να κερδίσει, να γίνει κοινωνός της συλλογικής συνείδησης. Ανακάλυψε ξανά την πολιτική «Αγώνας στα χέρια των φοιτητών». Συνειδητοποίησε πως οι συσχετισμοί αλλάζουν από τα κάτω και φυσικά όλ’ αυτά τα προέβαλλε σ’ ολόκληρη την κοινωνία.

Οι νίκες του φοιτητικού κινήματος ήταν αποτέλεσμα ενός συνδυασμού του πολιτικά επικίνδυνου χαρακτήρα που υιοθέτησε και των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών του. Έβαλε στο στόχαστρο τόσο την πολιτική της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΕΕ κι όλ’ αυτά μέσα από γενικές συνελεύσεις, ανοιχτές συντονιστικές επιτροπές και το συντονιστικό γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων που έδωσαν στον κόσμο των σχολών τη δυνατότητα να είναι ο ίδιος το υποκείμενο των διαδικασιών συζητώντας, αποφασίζοντας, υλοποιώντας και αποτιμώντας.

Μ’ αυτόν τον τρόπο αντιστάθηκαν και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται σ’ αυτούς που θέλουν να υπακούσουν στις προσταγές του κεφαλαίου. Έκαναν ξεκάθαρο το ότι δε θα επιτρέψουν την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστήμιων που εξ’ ορισμού καταστρατηγούν την δημόσια και δωρεάν παιδεία προς όφελος του ιδιώτη, είναι προσαρμοσμένα στους κανόνες της αγοράς όντας τα πρότυπα πανεπιστήμια και επηρεάζοντας έτσι τα δημόσια που θα πρέπει να τα ανταγωνιστούν αναζητώντας πόρους οι οποίοι βέβαια θα προέρχονται από τις επιχειρήσεις που θα θέτουν τους δικούς τους όρους. Έκαναν ξεκάθαρο το ότι θα παλέψουν για την κατάργηση του νέου νόμου-πλαισίου ρόλος του οποίου είναι να θέσει επιπλέον ταξικούς φραγμούς και να εντατικοποιήσει τις σπουδές μας (κατάργηση δωρεάν συγγραμμάτων, όριο φοίτησης (2ν) κ.λ.π.), καθώς επίσης και ο έμπρακτος περιορισμός του ασύλου και της συνδικαλιστικής δράσης των φοιτητικών συλλόγων.

Όταν οι ανάγκες μας βγαίνουν στο προσκήνιο..

..τότε οι συλλογικοί αγώνες δίνουν απαντήσεις.

Λίγα λόγια για την εστία

Η εστία είναι ο χώρος που προσφέρει στους φοιτητές από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα καλύτερους όρους σπουδών και διαβίωσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον χώρο αυτό σαν ξενοδοχείο που θα καλύπτει απλά τις στεγαστικές μας ανάγκες αλλά σαν στέγη για την κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική δραστηριότητά μας, η οποία θα καταστρέψει την απομόνωση και περιθωριοποίηση που ο σύγχρονος τρόπος ζωής επιβάλλει στις μεγαλουπόλεις.

Παρ’ όλ’ αυτά απ’ τις πρώτες μέρες της διαμονής σου εδώ θα έρθεις αντιμέτωπος με πολλά προβλήματα που οφείλονται στην προσπάθεια εμπορευματοποίησης των εστιών. Η λογική αυτή πηγάζει απ’ τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις εστίες οι επίσημοι φορείς διαχείρισής τους και αντικατοπτρίζεται στις συμβάσεις λειτουργίας των εστιών.

ΣΥΜΒΑΣΗ- ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

Το Νοέμβρη του 2005 το Ε.Ι.Ν. (Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας, που χρηματοδοτείται από το κράτος για τη διαχείρηση των εστιών) και το Ε.Κ.Π.Α. ( Εθηνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) υπογράφουν σύμβαση συνδιαχείρησης της Φ.Ε.Π.Α.. Στις συζητήσεις που προηγήθηκαν της συμφωνίας και που διήρκησαν ενάμιση χρόνο ήταν εμφανής η προσπάθεια του Ε.Κ.Π.Α. να ασκήσει τη μεγαλύτερη δυνατή επιρροή στα όργανα της εστίας. Η δημιουργία ενός φορέα διαχείρησης, που ουσιστικά θα είναι διαφορετικός από εστία σε εστία και θα αντιμετωπίζει το χώρο των εστιών μεμονωμένα, έχει ως στόχο την πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Η σύμβαση προσπαθεί να επηρεάσει τον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας και να του αλλάξει μορφή εισάγοντας ανταποδοτικά κριτήρια διαμονής. Μερικές πειραματικές εφαρμογές είναι η θέσπιση ενοικίου διαφορετικού ύψους ανα επάγγελμα γονέα, η κατάργηση του ως τώρα χρόνου διαμονής στην εστία (ν+2) και αντικατάστασή του με μονοετή ή διετή παραμονή, η εκδίωξη φοιτητών με αφορμή την μη παρακολούθηση μαθημάτων και το χαμηλό ποσοστό επιτυχίας στις εξεταστικές, η υποβάθμιση του ρόλου των πολιτιστικών και η παροχή πιστωτικών μονάδων (bonus), που κερδίζει ο οικότροφος αν συμμετέχει σε αυτά για την εξασφάλιση της παραμονής του στην εστία, καθώς και η τοποθέτηση security (όπως ήδη συμβαίνει στη Φοιτητική Εστία του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου), αντί για δημόσιο και μόνιμο προσωπικό φύλαξης. Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι το Ε.Κ.Π.Α. που τάχα υπερασπίζεται τη Δημόσια Παιδεία κάνει φιλότιμες προσπάθειες να λειτουργήσει σαν μια Ανώνυμη Εταιρεία.

ΕΝΟΙΚΙΟ-ΕΓΓΥΗΣΗ

Ενώ Σύμφωνα με απόφάσεις του Φοιτητικού Συλλόγου της ΦΕΠΑ από το 1987 μέχρι το 2007 κάθε προσπάθεια επιβολής ενοικίου αποτύγχανε και δεν εφαρμοζόταν, με την επαναλειτουργία των εστιών άρχισε να ζητείται ένα «συμβολικό» ποσό από τον καθένα σαν εγγύηση. Η καταβολή αυτού καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμα των φοιτητών στη δωρεάν στέγαση. Κάθε τέτοια προσπάθεια έχει σαφώς αντιδραστικό περιεχόμενο από τη στιγμή που η δωρεάν σίτιση και στέγαση είναι κομμάτι του προγράμματος του κοινωνικού κράτους για την ανακούφιση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων από τη φορολογία των οποίων χτίστηκαν οι εστίες.

Τα ιδεολογήματα για τη χρησιμοποίση των εγγυήσεων για τη συντήρηση της εστίας και την εύρυθμη λειτουργία της δεν ισχύουν από τη στιγμή που όλοι γνωρίζουμε πως τελικός στόχος του ΕΚΠΑ και του ΕΙΝ είναι το κέρδος. Απ’ την άλλη ο όρος «συμβολικό» είναι παραπλανητικός αφού με διάφορες προφάσεις το ποσό αυξάνεται (π.χ. στην Κομοτηνή είναι 130€).

Γι’ αυτούς τους λόγους και ο σύλλογός μας συνεχίζει να κατακρίνει τέτοιες λογικές καταβολής ενοικίων «συμβολικών» και μη.

ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

Κάθε μέσος φοιτητής, όπως συνολικά και το φοιτητικό κίνημα, θεωρεί ότι τα φοιτητικά συμφέροντα είναι ενιαία και ως εκ τούτου η στέγαση και η σίτηση αναφέρει το δικαίωμα όλων όσων έχουν ανάγκη, χωρίς να μπαίνουν ψευτοδιαχωρισμοί ανάμεσα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και σχολές. Η εμπλοκή και η μονοπώληση της διαχείρησης της εστιας μας από το Ε.Κ.Π.Α. έχει σαν μόνο στόχο τον έλεγχο των φοιτητών του με διάφορους τρόπους. Ο ακαδημαϊκός έλεγχος, που όπως μπορεί να μεταφραστεί, στοχεύει στον έλεγχο της επίδοσης των φοιτητών στις επιμέρους σχολές του Καποδιστριακού, σημαίνει ότι μόνο ένας φοιτητής με υψηλό ποσοστό επιτυχίας στις εξεταστικές θα έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει τη στέγαση σε εστία, καταργώντας με αυτόν τον τρόπο τα κοινωνικοοικονομικά κριτήρια εισδοχής που ίσχυαν μέχρι τώρα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο φοιτητής θα εκδιώκεται από την εστία, αφού δε θα είναι πειθαρχημένος και εντατικοποιημένος. Αν κάτι τέτοιο εφαρμοστεί, δεν θα δίνεται η δυνατότητα στα χαμηλότερα κοινωνικοοικονιμικά στρώματα απ’ όπου όλοι προερχόμαστε, να διαμένουν για όλο το διάτημα των σπουδών στην εστία. Για παράδεγμα ένας φοιτητής ο οποίος εργάζεται και εκ των πραγμάτων αφήνει πίσω κάποια από τα μαθήματά του δε θα έχει το δικαίωμα της στέγασης.

ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που απασχολούσε το σύλλογο μας εδώ και ένα χρόνο είναι η λειτουργία του εστιατορίου σαν μονάδα σίτισης η οποία θα καλύπτει πλήρως τον αριθμό των οικοτρόφων και των τεσσάρων κτιρίων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το εστιατόριο παρέμενε κλειστό τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της εστίας και άνοιξε ύστερα από πιέσεις του φοιτητικού συλλόγου. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήμτα που αντιμετωπίζει το εστιατόριο είναι το γεγονός ότι δεν έχει μόνιμο προσωπικό. Η πρακτική του Ε.Ι.Ν. είναι να προσλαμβάνει υπαλλήλους με οχτάμηνη σύμβαση, κάτι το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα μια περίοδο δυσλειτουργίας του εστιατορίου κάθε φορά που υπογράφεται νέα σύμβαση ή και την παραχώρησή του για έναν έως δύο μήνες σε ιδιώτη.

Όλη αυτή τώρα η κωλυσιεργία από πλευράς Ε.Ι.Ν. όσο αφορά τη λειτουργία του εστιατορίου έχει σαν σκοπό τη μόνιμη παραχώρηση της μονάδας αυτής σε ιδιωτική εταιρεία (catering) η οποία μέσα από μειοδοτικό διαγωνισμό (την επινοικίαση δηλαδή του χώρου από το Ε.Ι.Ν.) θα αναλάβει τη σίτηση μας. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε αυτομάτως την μείωση της ποιότητας του φαγητού καθ’ ότι θα προσπαθούσε μέσω του «κουπονιού» των 3€ να επιτύχει το μεγαλύτερο κέρδος με παραδείγματα που όλοι γνωρίζουμε απ’ τις σχολες μας.

Ο σύλλογος μας αντιλαμβανόμενος την ανάγκη ποιοτικότερης σίτισης, αποτελεί μέσα από τις μαζικές του διαδικασίες τον ισχυρότερο μοχλό πίεσης για τη διασφάλιση της λειτουργίας του εστιατορίου από το δημόσιο, πράγμα που συμβαίνει σαφώς ποιοτικότερη σίτιση, πλήρη έλεγχο των προμηθειών και διασφάλιση του δημοσίου χρήματος.

ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΧΩΡΟΙ-

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ

Η κοινωνικοποίηση στο χώρο των εστιών ενισχύει τη ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ και δημιουργεί τους όρους που θα μετατρέψουν την εστία μας σε έναν ζωντανό οργανισμό όπου η φοιτητική ζωή αποκτά το πραγματικό της νόημα μέσα στο αφιλόξενο περιβάλλον της Αθήνας. Η χρησιμοποίηση όλων των κοινωνικών χώρων αποτελεί τη λύση για την ενδυνάμωση ενός κοινωνικού συνόλου που θα οργανώνεται, θα δραστηριοποιείται και θα περιφρουρεί το χώρο του και τις ανάγκες του με τον τρόπο που η καθημερινότητα θα επιδεικνύει. Η συμμετοχή στα πολιτιστικά αποτελεί παράγοντα για την έκφραση και την δημιουργιά, δίνοντας ζωτάνια σ’ έναν χώρο σχεδόν ερειπωμένο. Επιζητούμε το άνοιγμα όλων των χώρων για τη χρησιμοποίησή τους από τους φοιτητές, καλύπτοντας τις ανάγκες τους (αναγνωστήριο, θεατράκι, κυλικείο κλπ). Παρ’ όλο που αυτά είναι αιτήματα των φοιτητών από τότε που άνοιξε η εστία, το Ε.Κ.Π.Α. ποτέ δεν ανταποκρίθηκε. Απεναντίας έδειξε αμέσως τις προθέσεις του για οικονομική εκμετάλλευση των χώρων, προτείνοντας τη δημιουργία συνεδριακού κέντρου στον ημιώροφο (κάτι που εμποδίστηκε από το σύλλογο) και παραχωρώντας στους καθηγητές χώρους αναψυχής.

Επιπλέον θεωρούμε ότι η οποιαδήποτε μεταστέγαση της φοιτητικής λέσχης στην εστία μας εκτός από καταπάτηση χώρων που είναι απαραίτητοι και απολύτως αναγκαίοι σε όλους τους οικοτρόφους, αλλοιώνει τον χαρακτήρα της εστίας και αποτελεί το έναυσμα για το κλείσιμο της Πανεπιστημιακής Λέσχης στο κέντρο της Αθήνας. Αυτό έχει καθαρά οικονομικά οφέλη για το Ε.Κ.Π.Α., το οποίο θέλει να μειώσει το συνολικό κόστος λειτουργίας του.

Αυτό το κείμενο φιλοδοξεί να αποτελέσει την αφορμή για τον προβληματισμό όλων μας πάνω στα ζητήματα λειτουργίας, χαρακτηριστικών και καθημερινότητας της εστίας μας. Δε φιλοδοξεί σε καμία περίπτωση να επιβάλλει καμία άποψη αλλά να συμβάλλει με τον τρόπο του στην έναρξη των πολιτικών διαδικασιών που τόσο έχουν ατονίσει αυτά τα τρία χρόνια.

*Πρόκειται για τον χώρο που βρίσκεται στον πρώτο όροφο πάνω από το εστιατόριο και το σαλόνι της εστίας που παλιότερα βρισκόταν ανάμεσα στους δυο ορόφους. Από συνήθεια και μόνο αποκαλείται ακόμα έτσι…

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η Granma AN.AP.ΠΑ.(ΑΝεξάρτητη ΑΡιστερή ΠΑρέμβαση)

Η Granma είναι ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα ή αλλιώς ένα σχήμα που ταυτίζεται και παρεμβαίνει κριτικά στο χώρο των εστιών. Δραστηριοποιείται σε αυτές και αναφέρεται στα συνολικότερα ζητήματα που αφορούν το χώρο της φοιτητικής μέριμνας συνδέοντάς τα με τα γενικότερα εκπαιδευτικά ζητήματα.

Γιατί ανεξάρτητη;

Ένα σχήμα που θέλει να λέγεται ανεξάρτητο είναι ένα πολιτικό μόρφωμα που δεν ανήκει, δεν κατευθύνεται από κανένα επίσημο κεντρικοπολιτικό σχηματισμό-κόμμα, λειτουργεί και παίρνει τις αποφάσεις του αμεσοδημοκρατικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει οργανωτικές δομές οι οποίες είναι η συνέπεια απέναντι στην πολιτική του ταυτότητα.

Γιατί αριστερή;

Κατά την άποψή μας ο όρος ανεξάρτητη αιστερά δεν υφίσταται. Η αριστερά από την περίοδο που εμφανίστηκε ιστορικά και πολιτικά μέχρι σήμερα είναι ταυτισμένη και προσπαθεί να εκφράσει τα συμφέροντα των κατώτερων-φτωχών λαϊκών στρωμάτων της εργατικής τάξης και των φυσικών συμμάχων της (αγροτιά). Έχει σαν διακηρυκτικό της στόχο την προάσπιση των συμφερόντων αυτού του κοινωνικού κομματιού, την ανατροπή του κυρίαρχου κοινωνικο-οικονομικού συστήματος και την αντικατάστασή του με ένα άλλο σύστημα αυτό του Σοσιαλισμού.

Ακρογωνιαίος λίθος και ουσιαστικό χαρακτηριστικό της Granma είναι ο στόχος να αποτελέσει εκείνον τον μετωπικό πόλο ατις εστίες που θα δραστηριοποιείται άμεσα και καταλυτικά, εκφράζοντας με διαλεκτικό τρόπο, με αμεσοδημοκρατική σύνθεση και ανοιχτές διαδικασίες όσο το δυνατόν πιο πλατύ κομμάτι των οικοτρόφων. Δε φιλοδοξεί σε καμία περίπτωση και αυτό πρέπει να γίνει σαφές, να αποτελέσει διαχειριστικό φορέα, χειραγωγό και καλόβολο συνομιλητή με τους φορείς του Ε.Ι.Ν. και του Ε.Κ.Π.Α., ούτε ασφαλώς να υποκαταστήσει το σύλλογο. Θέλει να έχει φωνή στο σύλλογο και θέλει να συμβάλλει στην πολιτικοποίηση του. Αυτή η λογική είναι και η μόνη που μπορεί να δώσει πραγματικές απαντήσεις ή να θέσει σοβαρά και θεμελιώδη αναχώματα στην οποιαδήποτε προσπάθεια καταστρατήγησης της φοιτητικής μέριμνας και να δημιουργήσει εκείον τον πολο-φόβητρο για την υλοποίηση και την διεύρυνση των φοιτητικών δικαιωμάτων στο χώρο των εστιών.

Η Granma δεν ανήκει σε κάποιο δίκτυο σχημάτων. Παρ’ όλ’ αυτά έχει σχέσεις με όλους σχεδόν τους εστιακούς συλλόγους της Ελλάδας, δίνει και παίρνει ενημέρωση προκειμένου να συντονίσει τη δράση της για να δημιουργήσει ένα ισχυρό και ενιαίο κίνημα που θα παρεμβαίνει δραστικά στο συνολικότερο εκπαιδευτικό κίνημα ξαναφέρνοντας τις εστίες στο προσκήνιο μετά από πολλά χρόνια αφάνειας, αδράνειας και υποβάθμισης.

Οι κλέφτες του ιδρώτα των αγωνιστών.

Οι κλέφτες του ιδρώτα των αγωνιστών, οι συνεργάτες της Χούντας, οι λιποτάκτες και οι σαμποτέρ του Πολυτεχνείου, όλοι αυτοί πλαστογραφούν την ιστορία, προσπαθώντας να μας πείσουν πως οι αγωνιστές σκοτώθηκαν για να δουλεύουμε τσάμπα όσο και όποτε θέλουν τα αφεντικά, για να έχουμε αστική δημοκρατία και κάμερες παντού, πως η εξέγερση του Νοέμβρη ήταν προβοκατόρικο σχέδιο της χούντας του Ιωαννίδη για να ρίξει τον Παπαδόπουλο. Προσπαθούν να κάνουν την εξέγερση μνημόσυνο, μια επέτειο ανάμεσα στις τόσες άλλες, να κάνουν την εξέγερση ακίνδυνη. Το πολυτεχνείο πάλεψε για να τσακίσει όχι μόνο την Χούντα αλλά και τις αιτίες που γεννούν τις χούντες. Πάλεψαν όχι για να αλλάξουμε αφεντικά, αλλά για να πάρουμε τις δικές μας τύχες στα χέρια μας, και θα τις πάρουμε

· Ο νεος εργαζομενος θα αλλαζει 6-7 δουλειές στη ζωή του χωρις κανένα εργασιακό δικαίωμα, θα καθηλώνεται σε μισθούς πείνας και θα διαπραγματεύεται ατομικά με τον εργοδότη του τους όρους εργασίας ξεκομμένος από τον δρόμο των συλλογικών διεκδικήσεων.

· Εισάγονται διασπάσεις-ειδικεύσεις-κατατμήσεις και η λειτουργία των ιδρυμάτων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Τα πτυχία απαξιώνονται. Η παιδεία γίνεται εμπόρευμα.

· Το άσυλο που κατακτήθηκε με αγώνες τίθεται υπό αμφισβήτηση και επιχειρείται η κατάργηση του. Ποινικοποιείται δηλαδή οποιαδήποτε μορφή αντίστασης.

ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Πολιτιστικά

Οι εστίες αποτελούν, από τη στιγμή της δημιουργίας τους, δείγματα νίκης του εργατικού-φοιτητικού κινήματος στα πλαίσια της δωρεάν παιδείας. Είναι ένας κοινωνικός χώρος όπου οι φοιτητές μπορούμε να συμβιώνουμε και να αναπτύσσουμε συνδικαλιστική δράση. Ένας χώρος ελέυθερης διακίνησης ιδεών όπου εκφραζόμαστε κάνοντας την ίδια την καθημερινότητά μας πιο ενδιαφέρουσα και δημιούργική. Αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη πολιτιστικών-αθλητικών τμημάτων. Τόσο η ύπαρξη τους όσο και η συμμετοχή μας σε αυτά συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση αλλά και στην ψυχαγωγία μας, ενισχύοντας τη ζωντάνια του χώρου.

Η Φ.Ε.Π.Α. είναι η εστία με τα περισσότερα πολιτιστικά και αθλητικά τμήματα (θετρικό, χορευτικό, μουσικό κ.α.) πανελλαδικά. Η δημιουργία τους βέβαια δεν ήταν αποτέλεσμα καμίας «καλής θέλησης», κάποιου κοινωνικού φορέα διαχείρησης (π.χ. Ε.Ι.Ν.) αλλά της ίδιας της προσπάθειας των φοιτητών-οικοτρόφων.

Τα τελευταία χρόνια όμως η χρηματοδότησή τους ακολουθεί καθοδική πορεία με αποκορύφωμα τη φετινή χρονιά, όταν με σχετική απόφαση του γενικόυ διευθυντή του Ε.Ι.Ν., κ. Αντωνάκου, τα πολιτιστικά τμήματα δε θα υποστηριχθούν οικονομικά από το Ε.Ι.Ν. Αντίθετα, τα κονδύλια θα αντλούνται από το ταμείο εφορείας το οποίο διαμορφώνεται από τα ενοίκια που καταβάλλουν οι οικότροφοι.

Στην εστία μας ύστερα από αποφάσεις γενικών συνελεύσεων, από το ’84 μεχρι σήμερα, των οικοτρόφων στα πλαίσια της δωρεάν σίτισης-στέγασης δεν θα καταβάλεται χρηματική εγγύηση ή ενοίκιο. Ως εκ τούτου το υπόλοιπο του ταμείου εφορείας ισούται με το μηδέν.

Επομένως γίνεται κατανοητό ότι η πρόταση αυτή τίθεται πλέον εκβιαστικά απέναντι μας, αφού μας αξαναγκάζει να μπούμε σ’ ένα επίπλαστο δίλλημα μεταξύ καταβολής ενοικίου και λειτουργίας των πολιτιστικών.

Παρόμοιες κινήσεις έχουν εμποδιστεί και στο παρελθόν με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων με τη λογική ότι οποιαδήποτε καταβολή ενοικίου, έστω και συμβολική, είναι κατ’ αρχάς επικίνδυνη όσον αφορά τη δωρεάν διαμονή μας μέσα στην εστία αφού το συμβολικό ποσό των 5€ μπορεί να αυξάνεται κάθε φορά με διαφορετικές δικαιολογίες π.χ. πληθωρισμός, αύξηση τιμής πετρελαίου κλπ.

Ο τρόπος που το Ε.Ι.Ν. αντιλαμβάνεται ανέκαθεν τη λειτουργία των πολιτιστικών είναι πολύ συγκεκριμένος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι η εστία του Ηρακλείου. Εκεί οι φοιτητές που συμμετέχουν στα πολιτιστικά-αθλητικά έχουν ένα bonus προτεραίοτητας εισδοχής για όταν ξανακαταθέσουν τις αιτήσεις τους, πράγμα που γίνεται με την έναρξη κάθε ακαδημαϊκού έτους. Με αυτήν την έννοια το Ε.Ι.Ν. δεν αντιλαμβάνεται τα πολιτιστικά ως τρόπο «παραγωγής πολιτισμού» και μέσο κοινωνικοποίησης των οικοτρόφων αλλά ως κάτι το ανταποδοτικό και καταναγκαστικό εγκαθιστώντας έτσι συγκεκριμένες λογικές.

Απέναντι σ’ αυτούς που μας εκβιάζουν, επιβάλλουν διαστρεβλωμένες λογικές και μας εμποδίζουν να εκφράσουμε την κοινωνικότητα και τη δημιουργικότητα μας στερώντας μας ακόμα κι έναν κατάλληλο χώρο για την διεξαγωγή των πολιτισικών εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε και να διεκδικήσουμε συλλογικά αυτά που δικαιούμαστε!