ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΣ ΦΕΠΑ
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7/09 ΣΤΙΣ 20.30 ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΤΗΣ Α’.
Μετά το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας που ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούνιο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ και τις τεράστιες πανεργατικές απεργίες που πνίχτηκαν από τα χημικά και την ωμή βία της αστυνομίας, η κυβέρνηση με την στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ ψήφισε μέσα στο κατακαλόκαιρο το νομοσχέδιο για την παιδεία. Ένα νομοσχέδιο που
πρόκειται να αλλάξει ριζικά το πανεπιστήμιο όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα. Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ήταν από τους πρώτους στόχους της κυβέρνησης. Πρόκειται για μία άνευ προηγουμένου προσπάθεια χτυπήματος της οργάνωσης των αγώνων του φοιτητικού αλλά και συνολικότερα του λαϊκού κινήματος. Επίσης, το νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση της συμμετοχής των φοιτητών, ύστερα από αποφάσεις που έχουν πάρει μέσα από τις διαδικασίες του συλλόγου, στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου. Το «Διοικητικό Συμβούλιο» θα αποτελείται και από εξωπανεπιστημιακούς manager οι οποίοι θα λειτουργούν ως εντολοδόχοι της αγοράς. Ακόμη, ο νέος νόμος αλλάζει ριζικά τον τρόπο χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Πλέον τα πανεπιστήμια θα παίρνουν μόνο το ένα δέκατο της προηγούμενης κρατικής χρηματοδότησης, χρήματα που δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τα λειτουργικά του έξοδα και άρα θα αναγκάζεται να αναζητά χρηματοδότηση από ιδιώτες, ώστε τα επιχειρηματικά συμφέροντα να είναι αυτά που θα καθορίζουν την διδασκαλία και την έρευνα. Η χρηματοδότηση θα εξαρτάται από την απόδοση των φοιτητών αλλά και από το αν η σχολή παράγει την κατάλληλη έρευνα για το κεφάλαιο, ενώ είναι βέβαιο ότι η περικοπή της χρηματοδότησης θα οδηγήσει στην εισαγωγή διδάκτρων. Ήδη άλλωστε σε άλλες χώρες της ΕΕ οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα. Πέρα από τις αλλαγές στην εκπαίδευση που σχετίζονται με την επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου αυτό που επιχειρείται, επίσης, είναι η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών των φοιτητών. Στην εποχή που όλο και περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα, το υπουργείο θα διαγράφει τους φοιτητές μετά από ν+2 χρόνια με αποτέλεσμα η καθημερινότητα του φοιτητή να μετατρέπεται σε άμεση συνέχεια του λυκείου. Οι παρακολουθήσεις θα γίνουν υποχρεωτικές και θα μπαίνουν προαπαιτούμενα μαθήματα για την εγγραφή στο επόμενο εξάμηνο. Αυτό σημαίνει τέλος ελεύθερου χρόνου, τέλος οποιουδήποτε κοινωνικού προβληματισμού, τέλος κάθε συλλογικής διεκδίκησης.Επίσης ο νέος νόμος τσακίζει τα πτυχία διαλύοντας κάθε εργασιακή προοπτική. Το πτυχίο ενός αποφοίτου ΑΕΙ δεν θα έχει πλέον καμία αξία και με την εφαρμογή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων θα αναγκάζεται να βρίσκεται σε μια συνεχή διαδικασία ανταγωνισμού, κυνηγώντας «πιστωτικές μονάδες» από ένα σύνολο σεμιναρίων, μεταπτυχιακών, Ινστιτούα Δια Βίου Μάθησης – απλήρωτης εργασίας, κ.λ.π , περπατώντας σε ένα δρόμο πλήρους μοναξιάς και εκμετάλλευσης, χωρίς τη δυνατότητα οποιασδήποτε μορφής συλλογικής διεκδίκησης.
Το νομοσχέδιο βέβαια, εκτός από τις σχολές αλλάζει ριζικά και τον τρόπο λειτουργίας των εστιών. Η κυβέρνηση άλλωστε προσπαθεί εδώ και χρόνια να απαλλαγεί από τον βραχνά που λέγεται φοιτητική μέριμνα. Εδώ και χρόνια ζητείται από τους φοιτητές να πληρώσουν ενοίκια, εγγυήσεις και να καταθέτουν αναλυτικές βαθμολογίες. Ο σύλλογος μας ωστόσο, έχει διαφυλάξει ως τώρα το δωρεάν χαρακτήρα της φοιτητικής μέριμνας μέσα από συλλογικές διαδικασίες και μαζικές κινητοποιήσεις. Με τη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου, όπου αναφέρει ρητά ότι «οι υπηρεσίες φοιτητικής μέριμνας υπάγονται εξολοκλήρου στο αντίστοιχο πανεπιστήμιο και θα διαχειρίζονται από το αντίστοιχο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου-ανώνυμη εταιρεία», αλλά και με τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΕΙΝ ότι «έχουμε περάσει σε μια άλλη εποχή όπου μπορούμε να βγάζουμε χρήματα από τη φοιτητική μέριμνα» πρέπει να αντιληφθούμε ότι η κινητοποίηση του συλλόγου από εδώ και πέρα κρίνεται πιο αναγκαία από ποτέ έτσι ώστε να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα μας και τις βασικές μας ανάγκες για δωρεάν σίτιση και στέγαση. Ο πρόεδρος του ΕΙΝ δήλωσε επίσης ότι σε δύο μήνες η διοίκηση της εστίας θα περάσει εξ ολοκλήρου στο πανεπιστήμιο το οποίο ήθελε πριν το καλοκαίρι να διακόψει τη σίτιση στην εστία από τις 30 Ιουνίου λόγω έλλειψης χρημάτων!!! Αυτό σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση το πανεπιστήμιο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αναλάβει την εστία όπως λειτουργούσε μέχρι σήμερα και είναι βέβαιο ότι θα ψάξει να βρει οικονομικούς πόρους τόσο από τις τσέπες που των οικοτρόφων όσο και από την ενοικίαση χώρων της εστίας σε ιδιώτες. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι το νομοσχέδιο δεν έπεσε από τα σύννεφα αλλά εντάσσεται στην συνολικότερη επίθεση που πραγματοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που μαζί με τα δεκανίκια της -ΝΔ ,ΛΑΟΣ- και ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ τσακίζουν κάθε κεκτημένο της εργατικής τάξης. Η επίθεση που εξαπολύει το κεφάλαιο είναι ολομέτωπη και γι αυτό αντίστοιχα οργανωμένη και δυναμική πρέπει να είναι και η απάντηση του λαϊκού κινήματος. Ήδη πάνω από 200 σχολές βρίσκονται υπό κατάληψη, ήδη χιλιάδες φοιτητές βρίσκονται στο δρόμο με στόχο όχι απλά να ανατραπεί ένας νόμος, αλλά έχοντας ως απώτερο σκοπό την συμπόρευση με το εργατικό κίνημα και τις πλατείες που ξαναζωντανεύουν για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης και αντιλαϊκής κυβέρνησης.
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 7/09 ΣΤΙΣ 20.30 ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΤΗΣ Α’.
Μετά το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας που ψηφίστηκε τον περασμένο Ιούνιο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τις εντολές του ΔΝΤ και της ΕΕ και τις τεράστιες πανεργατικές απεργίες που πνίχτηκαν από τα χημικά και την ωμή βία της αστυνομίας, η κυβέρνηση με την στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ ψήφισε μέσα στο κατακαλόκαιρο το νομοσχέδιο για την παιδεία. Ένα νομοσχέδιο που
πρόκειται να αλλάξει ριζικά το πανεπιστήμιο όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα. Η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ήταν από τους πρώτους στόχους της κυβέρνησης. Πρόκειται για μία άνευ προηγουμένου προσπάθεια χτυπήματος της οργάνωσης των αγώνων του φοιτητικού αλλά και συνολικότερα του λαϊκού κινήματος. Επίσης, το νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση της συμμετοχής των φοιτητών, ύστερα από αποφάσεις που έχουν πάρει μέσα από τις διαδικασίες του συλλόγου, στα όργανα διοίκησης του πανεπιστημίου. Το «Διοικητικό Συμβούλιο» θα αποτελείται και από εξωπανεπιστημιακούς manager οι οποίοι θα λειτουργούν ως εντολοδόχοι της αγοράς. Ακόμη, ο νέος νόμος αλλάζει ριζικά τον τρόπο χρηματοδότησης των πανεπιστημίων. Πλέον τα πανεπιστήμια θα παίρνουν μόνο το ένα δέκατο της προηγούμενης κρατικής χρηματοδότησης, χρήματα που δεν καλύπτουν στο ελάχιστο τα λειτουργικά του έξοδα και άρα θα αναγκάζεται να αναζητά χρηματοδότηση από ιδιώτες, ώστε τα επιχειρηματικά συμφέροντα να είναι αυτά που θα καθορίζουν την διδασκαλία και την έρευνα. Η χρηματοδότηση θα εξαρτάται από την απόδοση των φοιτητών αλλά και από το αν η σχολή παράγει την κατάλληλη έρευνα για το κεφάλαιο, ενώ είναι βέβαιο ότι η περικοπή της χρηματοδότησης θα οδηγήσει στην εισαγωγή διδάκτρων. Ήδη άλλωστε σε άλλες χώρες της ΕΕ οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα. Πέρα από τις αλλαγές στην εκπαίδευση που σχετίζονται με την επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου αυτό που επιχειρείται, επίσης, είναι η εντατικοποίηση του ρυθμού σπουδών των φοιτητών. Στην εποχή που όλο και περισσότεροι φοιτητές αναγκάζονται να εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα, το υπουργείο θα διαγράφει τους φοιτητές μετά από ν+2 χρόνια με αποτέλεσμα η καθημερινότητα του φοιτητή να μετατρέπεται σε άμεση συνέχεια του λυκείου. Οι παρακολουθήσεις θα γίνουν υποχρεωτικές και θα μπαίνουν προαπαιτούμενα μαθήματα για την εγγραφή στο επόμενο εξάμηνο. Αυτό σημαίνει τέλος ελεύθερου χρόνου, τέλος οποιουδήποτε κοινωνικού προβληματισμού, τέλος κάθε συλλογικής διεκδίκησης.Επίσης ο νέος νόμος τσακίζει τα πτυχία διαλύοντας κάθε εργασιακή προοπτική. Το πτυχίο ενός αποφοίτου ΑΕΙ δεν θα έχει πλέον καμία αξία και με την εφαρμογή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων θα αναγκάζεται να βρίσκεται σε μια συνεχή διαδικασία ανταγωνισμού, κυνηγώντας «πιστωτικές μονάδες» από ένα σύνολο σεμιναρίων, μεταπτυχιακών, Ινστιτούα Δια Βίου Μάθησης – απλήρωτης εργασίας, κ.λ.π , περπατώντας σε ένα δρόμο πλήρους μοναξιάς και εκμετάλλευσης, χωρίς τη δυνατότητα οποιασδήποτε μορφής συλλογικής διεκδίκησης.
Το νομοσχέδιο βέβαια, εκτός από τις σχολές αλλάζει ριζικά και τον τρόπο λειτουργίας των εστιών. Η κυβέρνηση άλλωστε προσπαθεί εδώ και χρόνια να απαλλαγεί από τον βραχνά που λέγεται φοιτητική μέριμνα. Εδώ και χρόνια ζητείται από τους φοιτητές να πληρώσουν ενοίκια, εγγυήσεις και να καταθέτουν αναλυτικές βαθμολογίες. Ο σύλλογος μας ωστόσο, έχει διαφυλάξει ως τώρα το δωρεάν χαρακτήρα της φοιτητικής μέριμνας μέσα από συλλογικές διαδικασίες και μαζικές κινητοποιήσεις. Με τη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου, όπου αναφέρει ρητά ότι «οι υπηρεσίες φοιτητικής μέριμνας υπάγονται εξολοκλήρου στο αντίστοιχο πανεπιστήμιο και θα διαχειρίζονται από το αντίστοιχο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου-ανώνυμη εταιρεία», αλλά και με τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΕΙΝ ότι «έχουμε περάσει σε μια άλλη εποχή όπου μπορούμε να βγάζουμε χρήματα από τη φοιτητική μέριμνα» πρέπει να αντιληφθούμε ότι η κινητοποίηση του συλλόγου από εδώ και πέρα κρίνεται πιο αναγκαία από ποτέ έτσι ώστε να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα μας και τις βασικές μας ανάγκες για δωρεάν σίτιση και στέγαση. Ο πρόεδρος του ΕΙΝ δήλωσε επίσης ότι σε δύο μήνες η διοίκηση της εστίας θα περάσει εξ ολοκλήρου στο πανεπιστήμιο το οποίο ήθελε πριν το καλοκαίρι να διακόψει τη σίτιση στην εστία από τις 30 Ιουνίου λόγω έλλειψης χρημάτων!!! Αυτό σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση το πανεπιστήμιο δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αναλάβει την εστία όπως λειτουργούσε μέχρι σήμερα και είναι βέβαιο ότι θα ψάξει να βρει οικονομικούς πόρους τόσο από τις τσέπες που των οικοτρόφων όσο και από την ενοικίαση χώρων της εστίας σε ιδιώτες. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι το νομοσχέδιο δεν έπεσε από τα σύννεφα αλλά εντάσσεται στην συνολικότερη επίθεση που πραγματοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που μαζί με τα δεκανίκια της -ΝΔ ,ΛΑΟΣ- και ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ τσακίζουν κάθε κεκτημένο της εργατικής τάξης. Η επίθεση που εξαπολύει το κεφάλαιο είναι ολομέτωπη και γι αυτό αντίστοιχα οργανωμένη και δυναμική πρέπει να είναι και η απάντηση του λαϊκού κινήματος. Ήδη πάνω από 200 σχολές βρίσκονται υπό κατάληψη, ήδη χιλιάδες φοιτητές βρίσκονται στο δρόμο με στόχο όχι απλά να ανατραπεί ένας νόμος, αλλά έχοντας ως απώτερο σκοπό την συμπόρευση με το εργατικό κίνημα και τις πλατείες που ξαναζωντανεύουν για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης και αντιλαϊκής κυβέρνησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου