Ο αγώνας για δημόσιες και δωρεάν εστίες είναι αγώνας όλων των φοιτητών

   Μέσα στο καλοκαίρι η ΑΣΟΕΕ αποφάσισε να κλείσει την εστία της Δροσοπούλου. Οι 70 φοιτητές που έμεναν σ’ αυτή στάλθηκαν προσωρινά στη ΦΕΑ (Φοιτητική Εστία Αθηνών). Η παραμονή τους είναι αβέβαιη και θα κριθεί στην εφορεία που θα γίνει στα τέλη Σεπτέμβρη, όπου οι αιτήσεις τους θα εξεταστούν μαζί με αυτές «νέων» φοιτητών. Πρόκειται για την πρώτη εστία που

κλείνει στην Αθήνα μετά την εφαρμογή του νέου νόμου-πλαισίου Διαμαντοπούλου, δεδομένου ότι η ΑΣΟΕΕ είναι από τα πρώτα ιδρύματα που έσπευσε να αναλάβει την διαχείριση εξ ολοκλήρου των εστιών που της ανέθεσε το Υπουργείο.

   Η λειτουργία και η διαχείριση των εστιών έχουν αρχίσει σιγά σιγά να περνούν στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Το κούρεμα των αποθεματικών των πανεπιστημίων σε συνδυασμό με την περικοπή των κρατικών κονδυλίων προς αυτά έχουν ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των λειτουργικών δαπανών των ιδρυμάτων και των δαπανών που χρησιμοποιούνται για παροχές σχετικά με τη φοιτητική μέριμνα
(π.χ. κόψιμο δωρεάν συγγραμμάτων). Η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) επιλέγει να απαξιώσει τα εναπομείναντα κομμάτια της δημόσιας και δωρεάν σίτισης και στέγασης καθώς δεν αποφέρουν κανένα κέρδος αλλά αντίθετα θεωρούνται βάρος και περιττά έξοδα για τον κρατικό προϋπολογισμό. Το κόστος σπουδών των φοιτητών δεν θεωρείται πια υποχρέωση του κράτους αλλά πέφτει στις πλάτες των ίδιων και των οικογενειών τους.

   Το κράτος έχει αποφασίσει ότι η διαχείριση των εστιών θα πατάει πάνω στους εξής άξονες. Αφενός υποβάθμιση έως και κατάργηση των ήδη υπαρχουσών δομών και υπηρεσιών των εστιών, από τη συντήρηση έως και το κλείσιμο των εστιατορίων, και αφετέρου ιδιωτικοποίηση όσων κρίνονται ότι μπορούν να αποφέρουν κέρδη στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Και αυτά βέβαια τη στιγμή που η δημιουργία νέων εστιών κρίνεται απαραίτητη, καθώς οι ανάγκες των φοιτητών για δωρεάν σίτιση και στέγαση είναι αυξημένες και δεν μπορούν να καλυφθούν από τις υπάρχουσες δομές. Στην Αθήνα λ.χ. δεν υπάρχουν εστίες για φοιτητές που σπουδάζουν σε ιδρύματα όπως η Πάντειος, το Γεωπονικό και τα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Για την κάλυψη αυτών των αναγκών των φοιτητών υπάρχουν ανεκμετάλλευτα κτίρια στο κέντρο της Αθήνας, όπως το «La Mirage» και άλλα, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

   Η διαχείριση αυτή από τη μεριά του ελληνικού κράτους της φοιτητικής μέριμνας είναι ίδια με αυτή που ακολουθεί συνολικότερα σε σχέση με το κράτος πρόνοιας. Καθώς το κεφάλαιο βρίσκεται σε κρίση, οι κυβερνήσεις στοχεύουν να διασώσουν ό,τι μπορούν από την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού κεφαλαίου. Αυτό που συμβαίνει είναι μια πολύ καλά σχεδιασμένη
και εφαρμοζόμενη πολιτική για την υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης. Στο πάγκο του χασάπη βρίσκονται τόσο ο «άμεσος» μισθός όσο και ο «έμμεσος» (επιδόματα, δημόσια δωρεάν εκπαίδευση-υγεία, ασφάλιση κτλ). Αποτέλεσμα του ταξικού πολέμου που κήρυξαν μονομερώς τα αφεντικά είναι η ανεργία και η φτώχεια να διογκώνονται, οι απολύσεις να αυξάνονται, οι μισθοί και οι συντάξεις να μειώνονται όλο και πιο πολύ, το κράτος πρόνοιας να διαλύεται με γοργούς ρυθμούς,
η κρατική και παρακρατική βία εναντίον των μεταναστών να οξύνεται. Η φοιτητική μέριμνα που αφορά κυρίως φοιτητές που προέρχονται από τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από το σφυροκόπημα αυτών που ζουν και πλουτίζουν από τον ιδρώτα και το αίμα των εργατών.
   Βέβαια, στην περίπτωση της εστίας στην Δροσοπούλου, οι φοιτητές δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια μπροστά στο κλείσιμό της, αλλά με τη στήριξη και άλλων εστιακών και φοιτητικών συλλόγων προχώρησαν ήδη σε δύο παραστάσεις διαμαρτυρίας στο υπουργείο παιδείας απαιτώντας να μην κλείσει η εστία τους και να μην πεταχτεί κανείς φοιτητής στο δρόμο. Η μοίρα η δική μας στη ΦΕΠΑ όπως και στις υπόλοιπες εστίες δεν είναι διαφορετική καθώς η δική μας οργάνωση και οι δικοί μας συλλογικοί αγώνες πρόκειται να διασφαλίσουν ότι τα συμφέροντα, η ζωή, η καθημερινότητα μέσα στις εστίες δεν πρόκειται να απαξιωθούν ακόμη περισσότερο. Να μην επιτρέψουμε σε κανένα υπουργείο και σε κανένα πανεπιστημιακό ίδρυμα να εφαρμόσει την αντιδραστική πολιτική του κλείνοντας εστίες. Να μην τους επιτρέψουμε να ιδιωτικοποιήσουν περαιτέρω τις εστίες. Να μην
κλείσει κανένα εστιατόριο, ούτε να μας επιβάλουν κανένα ενοίκιο. Να απαιτήσουμε να χτιστούν άμεσα νέες εστίες, που θα λειτουργούν κάτω από έναν ενιαίο δημόσιο φορέα διαχείρισης.