Eπίθεση που δέχεται η ανώτατη εκπαίδευση

   Η κυβέρνηση, έχοντας ως στόχο την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των λειτουργιών του κοινωνικού
κράτους (παιδεία, υγεία, ρεύμα, νερό κ.λπ.) και την εξαθλίωση των σχέσεων εργασίας, προχωρά σε
νέες απολύσεις εργαζομένων στο ευρύτερο κομμάτι του δημοσίου. Πιο συγκεκριμένα, με βάση το
ν.4093/2013 (Μνημόνιο ΙΙΙ) προβλέπονται 150.000 απολύσεις υπαλλήλων μέχρι
το 2015, ενώ ήδη η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει την απόλυση 10.000 αναπληρωτών καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, 22.000 σχολικών φυλάκων και έχει ζητήσει τις λίστες των εργαζομένων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ (στους οποίους υπάγονται- πλέον- και οι εργαζόμενοι της εστίας), ώστε να αξιολογήσει-απολύσει μεγάλο κομμάτι τους.
   Είναι φανερό πως αυτές οι απολύσεις είναι κομμάτι της επίθεσης που δέχεται η ανώτατη
εκπαίδευση και αλληλοσυμπληρώνουν το σχέδιο Αθηνά που προβλέπει 30% συρρίκνωση των
ιδρυμάτων, τρομακτική μείωση της κρατικής χρηματοδότησής τους κατά 108 εκατ. ευρώ και
λειτουργία τους με όρους επιχείρησης.  Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως η επόμενη μέρα για τα
πανεπιστήμια και τις εστίες θα είναι πολύ διαφορετική. Τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν με όρους
επιχείρησης και ανταποδοτικότητας, περικόπτοντας συγγράμματα και άλλες φοιτητικές παροχές,
επιβάλλοντας δίδακτρα και ένα πολύ αυταρχικό και εντατικοποιημένο πρόγραμμα σπουδών
(διαγραφή στα ν+2 έτη κ.α.) ενώ πολλά από αυτά αναγκαστικά θα βάλουν λουκέτο. Αντίστοιχα,
στις εστίες το καθεστώς των απολύσεων των εργαζομένων αορίστου χρόνου θα επισπεύσει την
κυβερνητική επιλογή για πλήρη λειτουργία τους με ιδιωτικά κριτήρια.  Είτε οι εστίες περάσουν
οικονομικά και διοικητικά στην δικαιοδοσία των πανεπιστημίων (όπως έχει ήδη ψηφιστεί) είτε
παραχωρηθούν αποκλειστικά σε ιδιώτες (βλ. εστία Δροσοπούλου), το αποτέλεσμα θα είναι κοινό:
επιβολή ενοικίων και νέος, πολύ πιο αυστηρός εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας.
   Συνειδητοποιώντας τις επιπτώσεις που θα έχουν αυτές οι απολύσεις στην καθημερινότητά
μας μέσα στις σχολές και στις εστίες, αλλά και αναγνωρίζοντας τους εαυτούς μας ως αυριανούς
εργαζομένους και κομμάτι της εργατικής τάξης, οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα
που έχουν ξεκινήσει οι εργαζόμενοι των ιδρυμάτων.  Μετά από συνέλευση των συλλόγων τους,
αποφάσισαν να προχωρήσουν σε στάση εργασίας και παρέμβαση στη Σύγκλητο τη Δευτέρα 9/
9, κλείσιμο των πυλών της παν/πολης και πορεία προς το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης
την Τρίτη 10/9 καθώς και κυλιόμενες 48ωρες και 5μερες απεργιακές κινητοποιήσεις. Μόνος
τρόπος να απαντήσουμε σε όλα αυτά δεν είναι ούτε η μοιρολατρία, ούτε η ηττοπάθεια, ούτε
ο ατομικός δρόμος, αλλά οι κινητοποιήσεις διαρκείας, οι απεργίες και οι καταλήψεις. Για να
ανοίξουμε δρόμο στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας μας, πρέπει να κλείσουμε τις σχολές
και να σταματήσουμε τη «φυσιολογική» ροή της καθημερινότητάς μας (εξεταστική, λειτουργία
γραμματειών, εστιατορίου κτλ) απέναντι στα σχέδια απολύσεων, ιδιωτικοποιήσεων και όξυνσης των
ταξικών φραγμών.
   Είναι καιρός όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πόσο αναλώσιμοι είμαστε στο πλαίσιο των
αναγκών του καπιταλισμού που δεν διστάζει να απολύει, να εξαθλιώνει, να φυλακίζει, να κηρύσσει
πολέμους και να σκοτώνει και πως εμείς είμαστε οι πραγματικοί κινητήριοι ιμάντες αυτού του
κόσμου γιατί χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά!